Het brengt me even terug naar mijn neef Sander, die afgelopen juni trouwde. Hij was het eerste "kleinkind" in de familie dat de sprong waagde, en dat gaf wel enige oproer. Onze grootmoeder en tantes hadden hun outfit al maanden op voorhand bij elkaar, maar wij zijn wat meer last-minute in die dingen. Mama wilde door mij "gepimpt" worden (ja, dat zei ze echt met die woorden!) en wilde een juweel, bloemenbroche en tas.
Uiteindelijk heb ik voor meerdere mensen een tasje gefabriceerd (herken de reeksjesdrang) met enkele patronen die ik kocht bij I Think Sew.
En met veel plezier, want ik stiekem hou ik echt van taftzijde, en dit was de gelegenheid om de taft in het rond te laten vliegen! Ik ging voor een wristband (de rode tas), maar een schouderband was eigenlijk geliefder bij mijn bestemmelingen. Bij deze dus een systeempje met biais in de binnennaad van de tas (dichtgestikt, dubbelgevouwen en schuin-omhoog ingezet), om dan een onzichtbare afneembare schouderband te hebben.
In ruil voor mama's spullen kreeg ik labeltjes kado van haar. Een goeie ruil, al vergeet ik de labels nog geregeld tussen de naad te moffelen.Nu we het toch over tassen hebben: Van Katoen heeft een nieuw patroon te koop van een wondermooie tas! Ik heb mijn bestelling zojuist geplaatst en kan niet wachten om de boleotas te maken. Ik zou zo zeggen: allen daarheen, en bestellen dat patroon: voor vijf luttele euro's help je een mooi doel te verwezenlijken.
Ma Brit toch!!! En je maakte er weer een reeksje van!! Super!!!
BeantwoordenVerwijderenReeksjesdrang? Nee echt niet!
BeantwoordenVerwijderen