Bloemenweelde

Ik ben weer thuis. Het waren zoals gewoonlijk heerlijke tijden met man en kindjes, en mijn aanpassingsvermogen laat het vandaag afweten. Zo zit ik te sukkelen met mijn azerty-klavier en is het hier bijzonder stil. Mijn computer is na zwaar zwoegen van vaderlief weer op de been, maar maakt nog vreemde bokkesprongen. Mijn schermzicht is horizontaal uitgelepen en dat computert niet zo lekker, maar ik krijg het met de beste wil van de wereld niet verzet. Blèh! Maar om de gemoederen weer op pijl te brengen, reik ik even in de oude doos. Bij de bambi loopt momenteel een give-away. Je kan er oorbelletjes winnen in de vorm van een bloempje. Deze bloempjes werden stuk voor stuk handgemaakt, jawel. En het idee verscheen op een regenachtige namiddag in Schotland. Sophia wil knutselen. Wat hebben we in huis? Vijf halve blokjes oude Fimo. Geen punt; we mengen wat kleurtjes door elkaar, en maken er wel iets van. Zoals dit:

Geef toe: van zo'n bakplaat vol kleurtjes moet je toch een beetje vrolijk worden.

Weer terug in België was het warm, dus hebben we ons met z'n drieën onder de parasol in de tuin gezet en hebben we zo maar even vierhonderd bloempjes "gefimood". Want zoals al eerder duidelijk werd: in de wereld van brit is eentje zo goed als geentje. Gelukkig geldt dit niet voor de "fiancée" die binnenkort "husband" wordt, want wij hebben een trouwdatum vastgelegd. Dus als de bloempjes niet genoeg waren om de gemoederen op te fleuren, dan is dit nieuws het toch zeker wel?