Kaas met gaatjes

Binnenkort is het weer zover: ik heb een beetje vakantie, en die ga ik doorbrengen in Schotland bij Jesse en de twee spruiten. Aangezien Sophia de rokjes verkiest boven haar andere kleren, leek het me niet meer dan juist om er nog enkele te fabriceren. Je vraagt je misschien af of dat andere arme kind niks krijgt, maar dat andere arme kind is een twaalfjarige "dude" die zijn kleren liever zelf koopt. Ze mogen niet prikken, geen knoopjes hebben en moeten stretchen. Ik bedoel maar; geen dankbaar doelwit voor dit soort maaksels. Ik neem hem mee naar de cd-winkel, dat is meer zijn natuurlijke habitat.

De rokjes zijn volgens hetzelfde omkeerprincipe gemaakt als deze in het eerste blogbericht, maar nu wel met een "twist". Toen Eloleo haar "Boleo" uitbracht, gemaakt van een donsovertrek van Ikea, viel mijn mond zo ver open dat ik er een blauw plekje op mijn kin van overhield. Ik vond -en vind het nog steeds- briljant wat ze daar deed, en ik heb haar idee van het doorkijkgat "gecovered" zoals een muzikant met goeie liedjes doet. De cover is nooit zo mooi als het origineel, en dat is in dit geval ook zo, maar de kleine meid gaat het wel een topper vinden.



Aan elke kant van het rokje zit zo'n rond gat, en aan de achterkant een doorgestikte cirkel met aan contrasterende kleur draad. Allebei uit een overtrek van Ikea: de groene, en de blauwe na een roze verfbad.

Dan was de volgende stap een rokje met verschillende "bollen" eruit. Kersenstofje van de bambi, effen stofje eronder, en rode rozenstof aan de andere kant. De omkeerkant is gewoon vlak. De tailleband in tricot is deze keer een beetje strakker en ook wat hoger, dus hopelijk moet er deze keer geen elastiek in.

Bestelling van Sophia: mijn twee rokjes meebrengen alstublieft, en ook twee potten speculoospasta: eentje met en eentje zonder "crunchy".